hayatla alıp veremediğim var

yorgunum. hayat seni her türlü yaşamaya çalıştım, şekillenmişini denedim olmadı şekillendirmeye çalıştım olmadı, evirdim olmadı çevirdim olmadı, dümdüz bıraktım yine olmadı denerken yordun beni, zaten bir deri bir kemiğim uzunda boyum göstermemeye çalıştığım kamburum ruhuma işledi anlıcan artık bedenimdeki gibi ruhumdaki kamburunda besbelli çok yordun beni çok...
kırgınım. hayat önce sana kırgınım sonra içindekilere. ben eski ben değilim tamam ama hiç kimsede eskisi gibi değil ben artık bamya yesemde aynısın yemiyim diyorum eskisi gibi olsun istiyorum ama eski kimseleri bulamıyorum...
tam tamına 31 saat 32 dakikadır uyumuyorum aralıklarla 15 saattir ağlıyorum kamyon çarpmış gibiyim herkese hastayım diyorum limonlar falan içiyorum izin verdi patron git dedi gidemedim. zorlu iki sınav verdim dün geceden beri biri kaldı be hayat bakalım kağıdı kalemi ne zaman verecek elime ondan geçer not alabilecekmiyim yada ben ne kadar geçirebileceğim bu kalan sınav çok zor be hayat aylar belkide yıl oldu hesabı çok zor, ertelendikçe uzaklaşıyorum uzaklaştıkça kayboluyorum, sanırım sevgide yok oluyor. galiba çok sevmek yoruyor be hayat, şimdi oldu bak senin suçun yok suç benim, çok sevdim, ben hep çok severim...