27 Ekim 2011 Perşembe

yunus...


ercişli yunus, patnoslu yunus, annesi müyesserin meleği yunus, babasının on evladının biri yusufun oğlu yunus, sibelin kardesi yunus, onüç yaşında yunus, polis olmak isteyen yunus, futbol aşığı yunus, başka fotoğrafı olmayan yunus, içimi paramparça eden yunus...
ablası kızdığı için mahalledeki internet kafe yerine çarşıya kaçan yunus, kavga ettiği arkadaşını git burdan feryadıyla kovan farkında olmadan ona yardım eden yunus, onada yardım etmek isteyen bir bedenin altında kalan yunus, o bedenin her geçen dakika soğukluğunu hisseden yunus, milyonlarca saniye burnunun dibinde ölü bir adamın elini gören yunus, onlarca insanın yardım ettiği kurtarılsın diye duasını eksik etmediği yunus,
kaybettiğimiz onlarca candan biri yunus...
o bir melek günahsız bir melek tek tesellim o artık bu hayattan daha güvenli bir yerde...
bakmaya dayanamadığım gözlerine her takıldığımda beni içine çeken bir boşluk, ibretim yunus, ufacık bedeniyle iri gözleriyle son ana kadar mücadele eden ne denirse yapan seni kurtarıcaz sözüne inanan ve inandığı için pişman olmayan yunus, ...
o sabredilmesi zor saatlerde ne hissettiğini en çok merak ettiğim insan yunus, endişesi eve geç kalması, korkusu onu bırakıp gitmeleri, umudu kurtarılması, sevinci hala nefes alıyor olması peki ya hayalleri...
her şey Rabbimin istediği gibi olur yaratmakta geri almakta onun tekelinde
kader bize çizilen yol mudur yoksa bu yolda bizim çizdiklerimiz midir
bize çizilen yolsa eğer ben yunustan dersimi aldım unuttuklarımı hatırladım yaşamla ölüm arasındaki ince çizgiyi anımsadım hayallerimi düşündüm kayıplarımı tekrarladım sürekli söylenip anlamını yitirmeye başlayan sözcükleri yeniledim saçma sapan şikayetlerimi unuttum nefes almaya utandım gözyaşımı gerekli yere döktüğüme inandım yardımlaşmanın çığ gibi büyümenin kardeş olmanın bize yakıştığını gördüm iyilikten maraz doğmayacağını hissettim... vicdanı olan herkes gibi van beni de salladı, yunus enkazının altından üzüntü artçılarıyla kurtulduk şimdilik...
kader bu yolda bizim çizdiklerimizse eğer kendinden başkasını aldırmadan kendi çıkarları uğruna hiç kimseyi düşünmeden ceplerini doldurmak için hareket eden bedellerini başkalarına ağar ödeten insan görünümlü neydüğü belirsiz  varlıklar(ın topunun......................)a havuç göndermek istiyorum bol bol yesinler gözlerine iyi gelir gerçekleri görürler!!!

25/10/2011
Çiğdem K.
nemi oldu
  yarım kaldı ama bu sefer yazı değil hayatlar!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder